FİKA

 

Fika diye yeni bir kavramla tanıştım. Uzun zamandır yaptığım, adını yeni koyduğum bir ritüel. Sevgili arkadaşım, meslektaşım #ecesuerenok 4 Nisan 2021 günü yayınladığı bir yazısında yaptığımın resmi adıyla tanışmama vesile oldu.

Fika bir konsept, bir duruş ve İsveç kültürünün önemli bir bölümü. İsveç’te her gün fika için mutlaka zaman ayırıyorlar ve arkadaşları, iş arkadaşları ile kahve içiyorlar, yanında kek, kurabiye gibi atıştırmalıklar yiyorlar.

Fika molası. Bayıldım. Bu mola beynimizi tazelememize ve ilişkilerimizi güçlendirmemize katkıda bulunuyor. Verimliliğe katkısı tartışılmayacak boyutta.

Ece’nin yazısını okuyunca hemen ‘fikalayalım’ diye mesaj gönderdim. Dün zoom’da karşılıklı kahve içtik. Bol bol sohbet ettik. Son konuştuğumuzdan beri neler olduğu ile ilgili hikayelerimizi zaman elverdiğince paylaştık. Koç süpervizörü olarak yaptıklarımı, koçluklarımı, eğitimleri anlattım. Ondan wellness ile ilgili neler yaptığını, yeni kavramları dinledik. Doğdukları günden beri tanıdığımız çocuklarımızın hikayelerini paylaştık. Dün benim için teknolojik kabus yaşadığım günlerden biriydi. Nefes alıp sakinleşmeme yardımcı oldu.

Ben zaten fikalıyormuşum dedim ya. Birkaç aydır arkadaşım #zeynepaydinoktareskara ile ayda bir kez kahve buluşması yapıyoruz. Bu sabah Zeynep ile fikaladım. İlgi alanı fotoğrafçılık ile ilgili çalışmalarını, yeni heyecanlarını paylaştı. Kitap isimleri paylaştık. (Zeynep fotoğraf çekmeyi unutmuşus. Gelecek fika görüşmemizde mutlaka hatırlayacağım)

Ofiste çalışırken elimde kahve fincanı ile arkadaşlarımızla sohbet etmek için yanlarına gider, dinlenme hakkımı böyle kullanırdım. Fika çok benzeyen bir durum. Yaptığımız, her gün birbirimizi hatırlamak ve hayatı paylaşmaya devam etmek ve yüzyüze olmasa da birbirimizi duymak ve görmek.

Paha biçilmez. Yürekten öneririm. Fikalamak isteyenler davet beklemeyin.’Haydi fikalayalım’ mesajı yazın. Gününüzden buna ayıracak 30 dakikanın yarattığı mucizelere şahit olun.

Yolculuk

 

Kurumsal, kemikleşmiş bir iş yaşamından geliyorum. Kemikleşmiş deyince olumsuz anlamayın. Sınırları net çizilmiş, ne beklendiği aşağı yukarı aynı (veya çok benzer), dolayısı ile kemikleşmiş demek istiyorum. Yeniliğe hep çok açık olmuştum. Bu yönümü, çalışkanlığımı, disiplinimi, farklı olanı deneme cesaretimi, yüreğimin sesini dinleyebilme gücümü takdir ediyorum. Bu yönlerimi tüm yolculuklarımda yanımda taşıyorum.

Kurumsal hayat sonrası yeni bir kimlik yarattım. Bugüne gelişimin bana enerji veren bir yolculuk olduğunun farkındayım. İçimde geldiğim yerden taşıdığım güçlü yönlerim var. İç sesimi duymak yeni kimliğimi oluştururken sağlam durmamı ve beni/hayatımı/bütünümü taşıyabilmemi sağlıyor. Bazen biraz hızlanmaya ihtiyacım olduğunu fark ediyorum. Ölçme, biçme, değerlendirme bazen yolu gereksiz uzatıyor. Çevrem bu konuda bana destek. Kimi çat diye hızlanmamı söylüyor, kimi adımlarımı belirlememe yardımcı oluyor, kimi de o adımları bilerek ve güvenle atmam için yanımda duruyor.

Farklı alanlarda yer almaya doğru ilerliyorum. Farklı alanlarda üretmek, deneyim yaşatmak, blogumu yazmak, sohbet çemberleri yapmak, YouTube’da yer almak hayallerim ve hedeflerim arasında. Kendimi fark ettikçe potansiyelimi oralarda kullanmanın (düşüncesi bile) beni ne kadar mutlu ettiğini ve enerjimi yükselttiğini görüyorum.

Yolculuğumda beni en çok zorlayacak şeyler kontrolüm dışındaki olayları ve dış sesleri blok olarak, sorgulamadan bazen kabul etme yönüm. Bu, çok güvendiğim insanlar ile de ilişkili. Halbuki onları küçük parçalara bölüp bebek adımları, ve çözümleri ile engel olmaktan çıkarabilirim.

İstediğim geleceğe doğru yol alırken merakım ve enerjim en büyük destekçilerim. Geçmiş deneyimlerimi film gibi seyredeceğim. Fark ettiğim ve etmediğim çok deneyim var orada. Koç çevrem, TPCL ailem kapı gibi yanımda ve sağlam bir duvar gibi arkamda. Team Yüsra, tüm danışanlarım her biriniz o kadar çok güç veriyor ve beni hayallerime yaklaştırıyorsunuz ki. Ali Soyak, yanımda duruyorsun her zaman. Ne yaptığımı anlamaya çalışarak, ihtiyacım olanı sağlamak için çaba harcayarak ve sevgin ile kocaman, sonsuz bir kaynaksın. Ve Canlarım (çocuklarım). Nasıl bir kaynak, nasıl bir zenginlik olduğunuzu anlatmaya kelimeler yetmez.

Çok şükür diyorum.

COVİD-19 neleri tetikledi?

Evde oturmak niye bana iyi geldi diye düşünüyorum kaç zamandır. Ben zaten evden çalışıyordum. Şimdi farklı olan ne? Üstelik ev düzenim, çalışma düzenim, kocam da evde olduğu için değişmişken ben niye bu krizde 

daha iyiyim? 

Şehir uğultusunun beni ne kadar yorduğunu fark ettim. Trafik uğultusu, köprü uğultusu, sokaktaki insan 

sesleri meğer beni ne kadar çok yoruyormuş. Sevdiklerimin hep orada olacağını varsayarak yaşamak meğer 

içimde sandığımdan daha büyük yer tutuyormuş. Birbirimizi yalnız bırakmamak için yeteri kadar emek 

harcamıyormuşuz. Bu da beni yoruyormuş. 

Nereden geldim bu konuya? İçimdeki koşuşturma dönem dönem hep yavaşlar, ben de bilinçli olarak yavaşlatmaya özen gösteririm. Ancak son zamanlarda çaba harcamayı bıraktığımda lastik gibi hemen eski koşuşturma hızına dönüyordu.  

Şimdi içim sakin, bir tevekkül geldi. Sanmayın ki hayat süt liman. İnişler, çıkışlar her zamanki hızında.   Sevdiklerim, geleceğim, geleceğimiz, işim ile ilgili ümitler, endişeler orada. Buna karşılık benim içim dingin. Geleni teker teker ele alıyorum. ‘Elimden gelenin en iyisini yapıyorum, bakalım ne olacak?’ merakı ile yaşıyorum. Gün gün, hafta hafta, ilmik 

ilmik çözerek bakıyorum geleceğe.  Evimde kapalıyken hayatımdaki herkesi sesini duymak, yalnız 

olmadıklarını hissettirmek için özen gösteriyorum. Teknolojinin nimetlerinden faydalanarak dünyanın hangi 

köşesinde olurarsa olsunlar onlara ulaşıyorum. 

Buraya nereden geldim? ‘Topluma vermek iyi olur’ diye bir cümle günlerdir kafamda dolaşıyor. Ne yapabilirim? Ne fikirler üretebilirim? Kendi dengem, ailemin dengesi, sevdiklerimin dengesini koruyarak taopluma ne verebilirim? Kimler bu konudaki heyecanıma, isteğime katılır? 

Ben iyiyim. Başkalarının şimdiki durumlarından daha iyi olmasına nasıl katkıda bulunabilirim? 

Kafamda deli sorular. Severim onları. Bu sorular gelmeye başladıysa ruh sağlığım iyi demektir. Hele böyle paylaşıyorsam bayağı iyi.