Yazmak istiyorum çünkü.......

Sanal Yazı Atölyesi'nin ilk ödevi böyle başlıyor. 

Yazmak istiyorum çünkü içimde uçuşan duyguları, kafamda birbirini kovalayan düşünceleri,duygu ve düşüncelerin flörtünü yakalamak istiyorum. Hissettim, düşündüm. Kaybolmasınlar, hep benimle kalsınlar istiyorum.

Eskiden, benden daha çok bildiklerini düşündüğüm insanların yanında anlamadığım veya bilmediğim bir şeyi sormaya çekinirdim. Özellikle iş ile ilgiliyse. Sonra bir gün çok sevdiğim bir arkadaşım "şapşik sorular" sorabilmekten söz etti. Nasıl bir rahatlık duygusu geldi bunu duyunca anlatamam. O günden sonra "şapşik soru sorma hakkı" adı altında soruyorum :)

Yazmakta öyle bir şey benim için. Bazen duygularımı yazıveriyorum. Ötesine geçemiyorum. Sonra içinde kaybolduğum bütün kitapların önce birer taslak olarak ortaya çıktığını okudum. Ama iyi, ama kötü. Yine aynı rahatlama duygusu geldi. Bu bir sınav değil ki. Yazarım, düzeltirim, tekrar tekrar yazarım. Beğendiğimde paylaşırım.

Yazmak istiyorum çünkü son zamanlarda hikayelerimi çokça paylaşmaya başladığımı farkettim. Anlatılacaklar çok birikmiş. Hayat tecrübesi, aile hikayeleri, sevinçler, kederler derken anladım ki bunları beraberimde öbür tarafa götürmenin ne bana ne başkalarına faydası olmayacak. Yazayım o zaman dedim kendime.

Çocukluğumu yazmak istiyorum. Hayatımda ne çok değişiklikler oldu, ne çok değişikliğe alıştım. İnişler, çıkışlar. Neler yaşadım, neler öğrendim :) Ailemin hikayesini yazmak istiyorum. Cesur, renkli, çılgın ailem. 40 yılı devirdiğim, bir kırk yıl daha dostluğuna ve sevgisine ihtiyacım olan Ali'yi yazmak istiyorum. Çocuklarıma hiç anlatmamışız kim olduklarını. Renklerini anlamlandıracak hikayelerini bilsinler istiyorum.

Gezdiğim yerleri, gezerkenki duygularımı, o yerlerin bende tetiklediklerini yazmak istiyorum.

İşimi yazmak istiyorum. Bana çok güzel duygular yaşatıyor. İnsanların yaşamlarına dokunuyorum. Çok şey öğreniyorum. Büyüyorum. Hepsini yazmak istiyorum.

İstiyorum işte 😏