Bugün kendimi ikiye bölünmüş bilgisayar ekranı gibi hissediyorum. Oran aynı referandum sonuçları gibi %49 / %51 😊
%49luk yarım da ikiye bölünmüş. İsyan eden yanım o isyandan çıkan enerji ile Oy ve Ötesi T3 uygulasına kendini adadı. İkinci tarafım şikayet ederken aynı zamanda iş yapan ve dün gece yaşadığım hayal kırıklığı, hüzün karmaşasını sakinleştirmeye çalışan bir taraf. Kızgınlıkta var. Change.org'da YSK'ya itiraz kampanyasını imzalamayanlara. O kadar homurtuya, isyana karşı şimdiye kadar (sabah 10:45) 500,000 imza görmek isterdim. Hayır diyenlerin daha çok imzası olmamasına kızgınlık.
%51lik yanım bambaşka şeyler söylüyor. O çok umut doldu. Bu kadar sahiplenme beklemiyordum. Kafamın içinde neler yapılabileceği düşünceleri uçuşuyor. Mesela değişime nasıl katkıda bulunabilirim diye soruyor kafam. Durmadan 'minik adımlar at ve sabırlı ol' diyor. Her hafta bir kişiyi sosyal sorumluluk projelerine katılmaya ikna etsem. Çevremde çok kıymetli insanlar var. Neler yapabilecekleri ile ilgili onların farkındalığına katkıda bulunabilsem. İnsanların hayatlarına bu projeler ile dokununca değişime katkıda bulunabileceklerini ve inandıklarını geçekleştirebileceklerini anlatabilsem.
Gün, bu enerjiyi faydaya çevirme günü. İnandığımı nasıl oldurabileceğimi düşünme günü. Homurdanma yerine iş yapma ve üretme günü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder