2 haftadır yeni bir heyecan dalgası içimi kaplamış durumda.
Yeni bir eğitim hazırlamam gerekiyor. Sepetimde olmayan, ancak bayıla bayıla üzerinde çalışacağım bir konu. Ana tema pozitif düşünce ve insanın kendi motivasyonunu arttırması.
Bu durumda Yüsra ne yapar? Önce bir baş ağrısı çeker. Sonra telaşlanır. Sonra internetten dünyanın malzemesini bulur. 7-8 kitap ısmarlar. Bir sürü makale okur. Sonra herkesin uyuduğu bir zamanda salonda volta atmaya başlar. O ilk cümle bulunana kadar ızdırap çeker. İlk yansıyı çizer. Ve rahatlık. Ondan sonraki süreç daha kolay akar. Izdırap bitmez, ama hayat akmaya, yani Yüsra nefes almaya başlar.
Peki şimdi hangi aşamadayım? Başağrısı ve kitap ısmarlama adımlarını geçtim. Ismarlananlar geldi. 2 tanesi okundu bile. Remzi Kitapevi ziyaret edildi ve her ne hikmetse pozitif düşünce ile ilgili bir çok kitap karşıma çıkıverdi. Tabii ki bazıları (allahtan hepsi değil) alındı. Algıda seçicilik bu değilse ne? İhtiyacım olan kitaplara karşı mıknatısvari bir çekim sergiliyorum.
En güzel duygu ise dün koltuğumda otururken hissettiğimdi. Elimde “The Art of Possibility”. Yanımda bir yığın kitap. Aklımda başvurabileceğim başka kaynaklar. Yeni oyuncak almış çocuk gibiydim. Kitap bitince yanımda ki yığına baktım. Kendimi hangi tatlıya saldıracağını bilmeyen bir çocuk gibi hissettim.
Bu arada en son yazımdan sonra Runtalya’yı izlemek için Antalya’ya gittim. Çok güzel organize edilmiş bir hafta sonu idi. Güzel dostlar, amacı olan insanlar, birbirine destek olan arkadaşlar, hayata bütün güçleriyle asılan engelliler. Duygu dolu, heyecan dolu bir haftasonu idi. Bir kez daha hayattan şikayet eden, mızmızlık yapan herkesin böyle bir şımarıklık yapmaya hakkı olmadığını gördüm. Yarı maratonu bitiren herkesin, özellikle engelli katılımcıların yüzlerindeki ifadeyi görseydiniz sizde aynı şeyi düşünürdünüz. Amacı uğruna herkes canını dişine taktı ve başardı.
Ve kader. Eskiden oğlumun peşinde tenis turnuvalarını gezerdim. Şimdi kocamın peşinde maratonları izlemek sanırım yeni kaderim. Az önce geldi ve müjdeli haberi verdi. Mayıs’ta Bozcaada maratonu için hazırlıklara başlıyorum. Beklerim.
Yeni bir eğitim hazırlamam gerekiyor. Sepetimde olmayan, ancak bayıla bayıla üzerinde çalışacağım bir konu. Ana tema pozitif düşünce ve insanın kendi motivasyonunu arttırması.
Bu durumda Yüsra ne yapar? Önce bir baş ağrısı çeker. Sonra telaşlanır. Sonra internetten dünyanın malzemesini bulur. 7-8 kitap ısmarlar. Bir sürü makale okur. Sonra herkesin uyuduğu bir zamanda salonda volta atmaya başlar. O ilk cümle bulunana kadar ızdırap çeker. İlk yansıyı çizer. Ve rahatlık. Ondan sonraki süreç daha kolay akar. Izdırap bitmez, ama hayat akmaya, yani Yüsra nefes almaya başlar.
Peki şimdi hangi aşamadayım? Başağrısı ve kitap ısmarlama adımlarını geçtim. Ismarlananlar geldi. 2 tanesi okundu bile. Remzi Kitapevi ziyaret edildi ve her ne hikmetse pozitif düşünce ile ilgili bir çok kitap karşıma çıkıverdi. Tabii ki bazıları (allahtan hepsi değil) alındı. Algıda seçicilik bu değilse ne? İhtiyacım olan kitaplara karşı mıknatısvari bir çekim sergiliyorum.
En güzel duygu ise dün koltuğumda otururken hissettiğimdi. Elimde “The Art of Possibility”. Yanımda bir yığın kitap. Aklımda başvurabileceğim başka kaynaklar. Yeni oyuncak almış çocuk gibiydim. Kitap bitince yanımda ki yığına baktım. Kendimi hangi tatlıya saldıracağını bilmeyen bir çocuk gibi hissettim.
Bu arada en son yazımdan sonra Runtalya’yı izlemek için Antalya’ya gittim. Çok güzel organize edilmiş bir hafta sonu idi. Güzel dostlar, amacı olan insanlar, birbirine destek olan arkadaşlar, hayata bütün güçleriyle asılan engelliler. Duygu dolu, heyecan dolu bir haftasonu idi. Bir kez daha hayattan şikayet eden, mızmızlık yapan herkesin böyle bir şımarıklık yapmaya hakkı olmadığını gördüm. Yarı maratonu bitiren herkesin, özellikle engelli katılımcıların yüzlerindeki ifadeyi görseydiniz sizde aynı şeyi düşünürdünüz. Amacı uğruna herkes canını dişine taktı ve başardı.
Ve kader. Eskiden oğlumun peşinde tenis turnuvalarını gezerdim. Şimdi kocamın peşinde maratonları izlemek sanırım yeni kaderim. Az önce geldi ve müjdeli haberi verdi. Mayıs’ta Bozcaada maratonu için hazırlıklara başlıyorum. Beklerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder