Sevdiğin işi yapmanın gücü bu sabah beni yine etkisi altına aldı.
Sabah yağmurun sesini duyarak ve düğmeye basılmış gibi günlük program düşünerek uyandım. Bir yandan keyifli, yavaş bir uyanış yaşamak isterken bir yandan da zihnimin bana dikte ettirdiği –meli, - malı komutlarını duydum. Yağmur o anda hiç romantik gelmedi, “ben elimde bu kadar eşya ile nasıl sokaklarda dolaşacağım” dedirtti. Gözümün önüne ıslak ve dağınık bir şekilde toplantılara katılan fotoğraflarım geldi. Enerjim düştükçe düştü. Sevimsiz bir ruh hali anlayacağınız.
Sonra insparkus’a baktım ve yeni bir kullanıcı gördüm. İçimde nasıl kelebekler uçuştu bir bilseniz. Bir anda yeni hediye almış çocuk gibi hissettim. Yeni bir danışan, yeni bir yolculuk demek. Birisinin daha kendisi ile tanışmasına el vermek demek. Keşif, heyecan, büyüme demek. Bana bu hazzı yaşama şansı verdikleri için dostlarıma şükran duydum. Hayalimi yaşamanın hazzını. Bu sisteme güvenen ve insparkus’a üye olan kişilere şükran duydum. Kariyerlerinde ilerlemek için kendileri ile tanışma cesaretini gösterdikleri için. Birlikte çalıştığım ekibe şükran duydum, ekip arkadaşlarına güven ve öğrenme alanı açtıkları için.
Şimdi çayım yanımda, çalışmak ve çay içmenin bileşik hazzı ile ötelediğim herşeyin aslında ne kadar kolay olduğunu düşünerek masanın başına oturdum.
Görüşmek üzere,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder