İnsanın hissettikleri nasıl da anlık değişebiliyor. Dünden beri keyif içinde yaşayıp, “ana bir temam yok, ama ufak tefek, uçuşan anlarım var; onları yazayım” diyordum. Heyecanla kar yağmasını ve soğuk havayı bekliyordum.Gündemim bir deprem şiddetiyle değişti dostlar. Şimdi içim titriyor.
Az önce şunufarkettim. İçimizde hissettiğimiz huzur, hayata olumlu bakabilmek, mutluluk, içimize yolculuk derken bu yaşamı değerlendirmek için bir çok çaba içinde buluyoruz kendimizi. Ama yaralar tam iyileşmiyor. Sadece daha az acıtıyor. Çünkü o acıya takılmamak ve yıkılmamak için kendimizi güçlendiriyoruz. Acı dersen hala orada, daha az etkili ama orada. Ve bir an geliyor, hiç beklemediğin bir an, hatta alakasız bir an ve hoop başını çıkarıyor, “Sen çok uğraşıyorsun, ama buradayım ve gitmeyeceğim” diyor. İşte o anlarda canım çok yanıyor. Yanmasın diye bu kadar emek harcarken, daha da çok yanıyor.
Ben tek başıma çözemem ki. Payıma düşeni elimden geldiğince yapıyorum. Tek başına olmuyor. Karşı tarafında duyması hissetmesi gerekiyor. Sesimi duyurmak için uğraşıp uğraşıp duvara çarptıkça, bıraktım uğraşmayı. Uğraşmayı bırakmakta canımı acıtıyor. Güvenemeyeceklerine şimdiye kadar güvenmiş olmanın hayal kurmak ve polyannacılık olduğunu kabul etmekte canımı yakıyor. Canımın yanması kızgınlığımı arttırıyor. Canımı yakmalarına izin verdiğim için kendime kızgınlığım, duyarsız oldukları için onlara kızgınlığım. Ağlamaktan midem kasılıyor. Nefes alamıyorum.
Böyle anlarda etrafımdaki candan ve dürüst dostlara ve aile fertlerine sevgim ve saygım daha da çok artıyor. Ayıkladıklarımı iyiki ayıklamışım. Canımı yaksalar da hiç olmazsa görmüyorum. Beni sevenler benim için zaten çok değerliydi. Böyle anlarda değerleri daha da artıyor. “Çok özledim” diyen bir arkadaşın sesi dünyaya bedel oluyor. Aradığın ve sesindeki sevgiyi yansıttığın için sağol Pınar’cığım.
Kafanız karıştı ve ne olduğunu anlamadınız değil mi? Sözünü ettiğim kişi ne yazık ki babam. Kırkyılda bir arayınca görevini yapmış olacağını düşünen babam. Bu ilişki beni çok çok yoruyor. Babam söz konusu olduğunda kendimi çok kıymetsiz hissediyorum. Benim yaram hiç iyileşmeyecek gibi gözüküyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder