Bugün 15 Mart 2012. 15 Mart Tarihini yazdığım anda aklıma 2 cümle düşüverdi. Çocukluğumdan beri taşıdığım, birbiriyle ilgisiz iki cümle.
Bugün 15 Mart .... Demirbank hayırlı günler diler ve Beware the ides of March.
“Demirbank hayırlı günler diler” çocukluğumun, gençliğimin günüm başlıyor cümlesiydi. Okula hazırlanırken, servise yetişmeye çalışırken, hafta sonu sabah radyo açıkken, haberlerden önce bunu duymak benim için herşey yolunda gidiyor demekti. Hayatın hızı normal, sevdiklerim yerinde, bildiklerim yerli yerinde, herkes üzerine düşeni yapıyor, Demirbank günümün iyi geçmesi dileğinde bulunuyor. Eh tamam gerisini biz yapabiliriz diye hissederdim. Sonra 1 gece Demirbank kalmadı. Hayatımda bir sayfa daha geri dönmemek üzere çevrildi; demirbank’ın hayatımdaki önemini o zaman farkettim. Demirbank ve anısı çocuklarıma anlattığımda onlara bir şey ifade etmeyenler rafına kalktı.
Shakespeare’in Jül Sezar’ını ortaokulda 7. Sınıfta iken okumuştum. O zamanlar okul kitaplarını bulmak çok zordu. Yabancı kitapları okul getirtirdi. Bazen yetersiz sayıda geldiği için kimi öğrenciler büyük sınıflardan kitaplarını alırlardı. Bende önceki yıl aynı kitabı okumuş olan bir arkadaşımın kitabını almıştım. Yazıya tarih atarken Jül Sezar’a kahinin söylediği cümle aklıma geldi. Beware the ides of March. Kahin Sezar’ı uyarmıştı. 15 Mart Sezar’ın Brütüs tarafından hançerlendiği gün. Bir dönemin bitip yeni bir dönemin başladığı gün. Merak ettim. Bugün hangi sayfalar kapanacak, hangi sayfalar açılacak hayatımızda? Bizim farkında olmadan veya olarak yaşadığımız bu değişimler başkalarını nasıl etkileyecek? Kimler hançerlenecek? Kimler kimlere ihanet edecek? İhanetin arkasında nasıl bir ihtiyaç yer alacak? Milyarlarca damla düşecek bugün. Suya düşen damlaların halkaları ne kadar büyüyecek? Islattıkları toprak ne kadar yeşerecek?
Merak ettim, 15 Mart 2012 yaşamımı nasıl etkileyecek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder