19 Ekim 2010 Salı

Günün Düşündürdükleri 19.10.2010

Çok ara vermişim.
Yorgun hisettiğim, sürüklenerek yaşamayı tercih ettiğim bir hafta geçirdim. Sürüklenerek yaşadığım zaman da, seçerek yaşadığım günler gibi fazla hızlı geçiyor. En son Salı günü birşeyler karalamışım. Yine Salı oldu. Bu kez farklı bir Salı. Hava hala gri, Hava ısısı garip. Kalorifer yanmıyor. Ben üşüyorum. Ancaaaak kendimi çok enerjik hisediyorum. Kafamda fikirler yine uçuşmaya başladı. Not defter çıktı. Yine bir ömre yetecek notlar alındı. Kafamın içinde fikirler hoplaya zıplaya dolaşıyor. En güzeli kitap bitti.
Güçlü, savaşçı, pes etmeyen yaşama sıkı sıkı bağlı, dolu dolu yaşayan insanlara, özellikle kadınlara anlatamadığım bir hayranlık duyarım. Keyifle, yorulmadan, inançla hayatlarının her anını değerlendirirler. Söylenmek yok, şikayet yok, homurdanma yok, başkalarını suçlama yok. Yüreklerini titreten ne ise hedefe kilitlenirler (bazen hedeflere) ve mucizeler yaratırlar. Kendileri, çevreleri, dokundukları herşey için.
Son idolüm Nermin Abadan Unat. Sedef Kabaş’ın “Hayatını Seçen Kadın” adıyla kitaplaştırdığı söyleşiyi su içer gibi, nefes almadan, hayran kalarak okudum. Hayat böyle yaşanır. Böyle mücadele edilir ve mücadeleden zevk alınır. Böyle sevilir. Bu kitabı yalnız kadınlara değil, herkese öneriyorum. Şikayet eden herkese ise zorunlu okuma kılınmalı. Yürekten istemenin, hayatını başkalarının eline bırakmamanın, kendini sürekli geliştirmenin, çevre ile severek paylaşmanın en güzel örneklerinden bir yaşam. Bunları okuyup kolay bir hayat yaşadığını sanmayın Nermin Hanım’ın. Çok insan anlatılan zorlukların daha başında pes eder. Yıkılır, mahvolur. Karalar bağlar, kendine acır. Velhasıl kurban rolüne hemen girer. Fakat Nermin Hanım hayatının iplerini eline almış. Bu yaşta dahi hep bir adım daha öne gitmenin peşinde üretiyor. Evrenin ona bahşettiği yaşamı fazlası ile geri veriyor. Ve her adımda aldığı hazzı iletmeyi başarıyor.
Ders gibi bir kitap. Yüreğimi titreten bir ders. Öğrencisi olmadım fakat bu kitaptan da çok şey öğrendim.
Sedef Kabaş’a bu çalışması için, Nermin Abadan Unat’a hayatını böyle sahiplenerek yaşadığı ve bizimle paylaştığı için çok teşekkür ederim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder